BABIE LATO NA PRADZE…

Dzięki wsparciu finansowemu Dzielnicy zapraszamy na sobotnie spacery po Pradze!

ulotka_pocztowka_20190904
  1. Bazar jako centrum świata.

Popularny “Różyc” działa nieprzerwanie od 1883 roku, kiedy to został założony przez Manasa Rybę. Stał się na przeszło sto lat symbolem praskiej tradycji i kultury. Wielokrotnie upamiętniany w filmach i literaturze, w tym w felietonach Wiecha–Wiecheckiego. Jest symbolem przecinania się kultur oraz procesów antropologicznych, które zawsze towarzyszą sferze wolnego handlu. Dzięki inscenizacji aktorskiej przeniesiemy się w klimat stołecznego międzywojnia… Oprócz bazaru poznamy jego okolicę, jej przedwojennych mieszkańców i zobaczymy, jak te miejsca zmieniają się dzięki rewitalizacji.

  1. Pojedynek wież.

Na początku powstały wieże cerkwi św. Marii Magdaleny Apostołom Równej (przy dawnej ulicy Aleksandryjskiej). Ponad dwadzieścia lat później zaczęły rosnąć czerwone wieże kościoła św. Floriana, dzisiejszej katedry warszawsko-praskiej. Dwa kościoły, dwa symbole, dwa style, dwa narody. Praga bowiem to przecięcie kultury rosyjskiej i polskiej, tak typowe dla wieku XIX nad Wisłą. W czasie wyprawy przybliżymy podstawowe różnice teologiczne kształtujące obyczajowość katolików i prawosławnych. Zaś XIX-wieczna prasa dostarczy nam wielu opisów konfliktów na tle religijnym i obyczajowym, charakteryzujących ówczesną Pragę. Na wycieczce, nie bez przyczyny, pojawi się sam K. I. Gałczyński.

  1. Praga pod Sowami.

Kamienicę “Pod Sowami” zbudowano w 1912 roku. Mieściło się w niej 45 mieszkań o różnym standardzie. Po wojnie był to jeden z najpiękniejszych budynków Pragi. Obecnie, po zakończeniu prac renowacyjnych, ponownie jaśnieje pełnym blaskiem. Chcielibyśmy przybliżyć prażanom to nowe miejsce i nowy powód do dumy z dzielnicy. Opowiemy, jak żyło się w XIX-wiecznych kamienicach. Zajrzymy także na podwórza i klatki schodowe sąsiednich posesji. Zastanowimy się nad warunkami życia codziennego (woda, jedzenie, kwaterunek, problemy bezpieczeństwa). Występ aktora unaoczni nam problemy, z jakim borykali się dawni mieszkańcy stolicy.

  1. Od Mykwy do Żydowskiego Domu Akademickiego.

Nie można zrozumieć Pragi ani urody jej kultury pomijając żydowską przeszłość. Na szczęście zachował się budynek dawnej Mykwy. Tutaj, do lat 60. XX wieku, stała praska synagoga. Równie wyjątkowy jest budynek Żydowskiego Domu Akademickiego, gdzie mieszkało wielu wybitnych studentów, w tym Menachem Begin, były premier Izraela i laureat nagrody Nobla. Postaramy się nie tylko pokazać te budynki, ale także wprowadzić w świat żydowskich tradycji, które miały znaczny wpływ na polską kulturę tej części stolicy.

  1. Od mostu do metra.

Praga jako część Warszawy jest nie do wyobrażenia bez mostu przez Wisłę. Przeprawy na prawy brzeg miały różną postać. Postaramy się o tym opowiedzieć. Z pewnością wielki rozwój dzielnicy rozpoczął się od wybudowania mostu Kierbedzia. Następnym czynnikiem było powstanie dworców Petersburskiego i Terespolskiego. Praga zyskała połączenie z całym imperium. W ślad za tym przybywało ulic. Zmieniały one kształt i nazwy. Wreszcie parę lat temu dotarło do nas metro, symbolicznie kończąc proces, który zapoczątkowała budowa mostu Kierbedzia. Aktor wcieli się w osobę inżyniera Kierbedzia, przypominając tę wybitną, niesłusznie dziś zapominaną postać.

  1. Praga – nasz Montmartre.

Praga – najlepiej zachowana część Warszawy, można powiedzieć, że „jedyna prawdziwa”. Czy tylko na tym polega jej fenomen? Każdy zna jakąś historię lub anegdotę z nią związaną, od kilkunastu lat interesują się nią artyści, którzy założyli tu liczne pracownie. Dlatego Praga nazywana jest polskim Montmartrem. Kto i co tworzy ten oryginalny klimat? W towarzystwie artystów plastyków (malarka – Marta Tarnawska, rzeźbiarz – Michał Banaszek) uczestniczyć będziemy, w realu i w przenośni, w artystycznym życiu Pragi. Zaczniemy od postindustrialnej zabudowy – Konesera, czyli dawnej Warszawskiej Fabryki Wódek, jako przykładu architektury, harmonijnie łączącej nowe struktury z historycznymi zabudowaniami fabrycznymi. Następnie gościć będziemy w „atelier” praskich artystów. Odwiedzimy miedzy innymi: Pracownię 23 przy ul. Floriańskiej12/23; Pracownię oTWArta F5 na ul. Wołomińskiej 11; Pracownię Omnimodo na ul. Nieporęckiej 10/26.

  1. “Mydło Schicht Jeleń”.

Zabudowania pofabryczne przy ul. Szwedzkiej posiadają bogatą historię. Głównie kojarzone są z zakładami Pollena Uroda, jednak na przestrzeni kilkudziesięciu lat istniało tu kilka fabryk. Początek działalności przemysłowej przy Szwedzkiej sięga roku 1896 (choć niektóre źródła podają datę 1899), był to czas założenia Towarzystwa Akcyjnego Fabryki Produktów Chemicznych „PRAGA”. Najbardziej znanym produktem niemieckiego koncernu Schicht jest znane do dzisiaj i darzone sentymentem mydło Biały Jeleń. Obecnie pofabryczne budynki przy Szwedzkiej należą do firmy Okam, która stworzyła projekt Bohema Strefa Praga i przewiduje odnowienie industrialnych obiektów. Naszą trasę po przemysłowej Pradze wzbogacą artykuły i komentarze z prasy międzywojennej i powojennej. Ale opowiemy nie tylko o kapitale zagranicznym i ciężkim losie robotników. Przybliżymy wiele tajemnic i ciekawych historii związanych z okolicznymi budynkami choćby z Pałacykiem Konopackiego.

  1. Najstarsze prażanki.

Najstarszymi prażankami można nazwać trzy kamienice przy Targowej, w których dziś mieści się Muzeum Pragi. W dniu otwarcia (2014) była to jedyna jednostka muzealna po prawej stronie Wisły. Podczas prac związanych z jej powstawaniem odkryto malowidła dawnej bożnicy. Jest Grobowiec Racheli, Ściana Płaczu i część żydowskiego Zodiaku. Pochodzą one z 1934 roku i są perełką wśród żydowskich pozostałości w Warszawie.

Muzeum jest placówką bardzo nowoczesną, z oryginalną ekspozycją. Imponuje niezwykle rzetelnie wykonana makieta XIX-wiecznej Pragi oraz pieczołowicie zgromadzone mówione świadectwa historii. Bardzo nam zależy, aby wśród mieszkańców Pragi wzrosła identyfikacja z dzielnicą i muzeum. Zapewne dla niektórych będzie to pierwsza okazja do odwiedzenia placówki.